| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
GÖZLERİN KAL DİYOR
BU NASIL AYRILIK BU NASIL VEDA
GÖZLERİN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
BAKIŞIN ANAHTAR GÖZLERİN KİLİT
ELLERİN AÇ DİYOR DUDAKLARIN GİT
AYRILIK DÖNÜŞÜ OLMAYAN NEHİR
YALNIZLIK YIKILMIŞ BOMBOŞ ŞEHİR
KAÇ SEVDA KÜL OLDU BÖYLE KİMBİLİR
GÖZYAŞIN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
GİDERSEM BİR DAHA DÖNMEYECEĞİM
KALIRSAM KALBİME YENİLECEĞİM
ÇÖZEMEDİM SENİ DELİRECEĞİM
GÖZLERİN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
DUVARDAN İNSİN Mİ RESİMLERİMİZ
YABANCI OLSUN MU İSİMLERİMİZ
YA O DELİ DOLU GECELERİMİZ
ANILAR KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
BU ROMANDA BİTER BELKİ BİRAZDAN
NE AŞKLAR YIKILDI GURURDAN NAZDAN
AĞLIYOR BESTELER YİNE HİCAZDAN
ŞARKILAR KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
|
|
Ne güzeldi dimi yaşadıklarımız
Ne sen nede ben bulamayız bu günleri
Hep daha güzel hep daha ii daha cok
Sevgi dolu günler bekliyor bizi birtanem
Bizde tek tek doya doya yaşayacagız o günleri
ALLAH izin verdikce İNSALLAHHH
Her gecen günü derinden yasayacagız
Mutluluk adına cok gözyası olcak belki
Ama mutluluk adına oldugu için
Onlar bile sevgimize sevgi katacak
Acılar olmayacak sevgimizde
İki gönül herseye nasıl gögüs gerebiliyo
Nasılda sevgi yasanıyor herkes görecek
Bizimkisi bir hikaye olmayacak masal hiç olmayacak
Flimlerdeki şiirlerdeki sarkılardaki
O hiç yasanılmayacagı düşündüğüm AŞKI
ÖLÜMDEN SONRAKİ TEK GERCEK
Aşkım!!!
Seni görünce kalbim çıkıyor,
Güzelliğin beni yiyip bitiriyor,
Hele naz yapınca içim gidiyor .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Aşkım!!!
Sen ihanet ettin ,
Askımızı terkettin,
Meğer kalbin pilmiş,
Gittim bakkala yenilettim,
************************
Aşkım!!!
Bu aşk burada bitsin,
Sewgimiz sona ersin,
Bidaha sana aşkım dersem,
Allah beni kahretsin.
YARALI_SEVDAMIN ÖYKÜSÜ.. (ebru'yla duygu seli)
Dost bildiklerim sırtımdan bir bir vursa
Beni ayakta tutan sonsuz aşkındır
Gönül kapımı çal ama kapadımsa
Aldırma gel yine de, sana açıktır !
Anlamadığın söze gönlün kırıksa
Yapma bir tanem boşa giden zamandır
Kurduğun mahkemede kalbim sanıksa
Sanma yoktur kimsem de, aşkım tanıktır
Dinle de bir kez inan ya da inanma
Sevgimi anlatamaz, sözcükler dardır
Vazgeçmem şimdi cümle çıksa karşıma
Vurulduğum o ruhun bana layıktır !
Ne olur güzel, verdiğin sözden cayma
Zararın neresinden dönersen kardır
Aşkımıza kıyarsan canına doyma
Bu son gibi dur gitme bize yazıktır...!!!
__________________
 
sevmek; bakmak değil görmekse eğer,
sevmek; yanındayken başını
omuzuna koyabilmekse eğer,
sevmek; yanındayken yalnızlığı unutmaksa eğer,
SENİ SEVİYORUM....
* * * * *
sevmek; senle iken yere daha sağlam
basabilmekse eğer,
sevmek; yokluğunda seninleymiş gibi
hissetmekse eğer,
sevmek; hayallerine senide sokabilmekse eğer,
SENİ SEVİYORUM
* * * * *
sevmek; yatağa uzandığında, seni düşlemekse eğer
sevmek;sen üşüdüğünde gölgemle
seni ısıtmaksa eğer,
sevmek; sevdiğini çıklık çığlığa söylemekse eğer,
SENİ SEVİYORUM
* * * * *
sevmek; el ele tutuştuğunda kalbinde bişeylerin
kopmasıysa eğer,
sevmek; gözgöze geldiğin de hiç kıpırdamadan
bakabilmekse eğer,
sevmek; kalbini kalbinde hissetmekse eğer,
SENİ SEVİYORUM
__________________
.....unutacaĞim Senİ.....
Yalnızlığın buğusu kapladı gözlerimi,
Yokluğunun sitemi akıyor gözlerimden damla damla,
İç savaş başladı yüreğimle aramda,
Ya seni unutacağım ya unutacağım...
Umutlarda gider bulutlarla uzak şehirlere,
Yağmur gibi yağar sensizlik üzerime,
Hayallerimde yıldızlarla birlikte karanlığın içinde mahkum,
Sensizlik derin bir kuyu dibi olmayan...
Karanlığın tek sahibi gecelerde; yağmurlu gecelerde,
Ya seni unutacağım yada unutacağım...
Duygularım hapishane aşkım mahkum,
Karanlık bir gecede sensizliğe başlar yolculuğum,
Ellerimde bir gül yaprağı başımda gardiyan...
Her adımda gözyaşı her adımda adın,
Ya seni unutacağım yada unutacağım...
Bir ağaç misali dökerim duygularımı kağıda,
Bir seni seviyorum yazamadım beyaz sayfaya,
Kalem elimde, hayalin gözlerimde hep yazarım seni sitem ile,
Karalarım kağıtları seni seviyorum yazayım diye,
Her seferinde sitem her seferinde yokluğun,
Ne kadar çok uğraştımsa da yazamadım...
Ben seni değil, seni unutmaya çalışan beni yazdım şiirlerime,
Elbet unutacağım seni, elbet bir gün yazacağım ''seni seviyorum''
Ne kadar da zormuş(!)
Ne kadar da zormuş atmak kalbimden seni
Ne kadar da zormuş unutmak bütün geçmişi
Sanki bir geçmişimiz varmış gibi......
Ummak ve unutmak Ne kadar da zormuş
Bilmem biliyor musun ama ben her yerde seni görürken
Her yerde sesini duyduğumu sanıyorken
Her adını duyduğumda hala garip bir sevinçle gülerken
Ne kadar da zor fırlatıp atmak seni kalbimden
Oysa ne garip ki
Kalbimin en güzel köşesine yerleşmen bir saniyeden fazla sürmemişti......
Şimdi unutmaya çalışırken seni
Artık kalbimin bir parçası olduğunu bilmek Ne kadar da zormuş
Ne kadar da zormuş seninle birlikte öldürmek kısacık mutlu geçmişimi
Ne kadar da zormuş unutmak aklımdan bir türlü çıkmayan gülümseyişini
Ne kadar da zormuş sen tam yanımdayken özlemek her bir zerreni
Ne kadar da zormuş atabilmek kalbimden seni......
Ben sensiz geçen her güne lanet okurken
Günler geceler sen olmayınca geçmek bilmezken
Ben hala bir umut geçmişten bir yardım isterken
Aslında benim için hiçbir zaman olmadığını bilmek Ne kadar da zormuş
Seni mutluluğum seni ışığım seni nedenim görürken
Sen birden bire karanlık dünyama bir güneş gibi doğmuşken
Sen tam ben düşerken elini uzatmışken
Ne kadar da zormuş o karanlıklara gömülmek yeniden
Ne kadar da zormuş beni çıkardığın o kuyuya yeniden itmen
Ne kadar da zormuş aramak güneşi gecenin çöktüğünü bilmeden
Ne kadar da zormuş sevmek seni sen hep başkasıyla birlikteyken
Ne kadar da zormuş oyunun bittiğini bilmek sonsuza kadar sürmesini dilemişken
Biliyor musun bu pişmanlık duygusuyla kıvranmak ne kadar da zor!
Biliyor musun her gece yastığının yaşlarla ıslandığını kimseye belli etmemek ne kadar da zor!
Biliyor musun senin başkasına ait olduğunu bilmek ne kadar da zor!
Biliyor musun seni hala bu kadar çok severken seni unutmaya çalışmak çok zor!!!
Bunların hepsinin olmasına benim izin verdiğimi bilmek
Hayatımın en güzel dakikalarını yaşadığım o günü kafamdan silmek
İçim kan ağlarken başkalarını da üzmemek için gülmek
Ne kadar da zormuş seni sevmemem gerekirken seni sevmek
Ne kadar da zormuş aşkınla öyle mutluyken şimdi kahrolmak mahvolmak
Ne kadar da zormuş ben kendimi o büyük sona hazırlarken
O sonun şu an önüme serildiğini anlamak
Ne kadar da zormuş sen hep yanımdayken sensiz olmak
Bilmiyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi
Bilmiyorsun senin için neler feda ettiğimi
Bilmiyorsun senin için nelere katlanabileceğimi
Ve bilmiyorsun seni unutmanın seni sevmek kadar zor olabileceğini......
Ama ben biliyorum senin beni hiçbir zaman sevmediğini
Ama ben biliyorum senin için hiçbir şey ifade etmediğimi
Ama ben biliyorum bütün bunlara hiç değmediğini
Bunları bile bile seni hala sevmek ne kadar da zormuş
Keşke söyleseydim sana hemen gözlerimin senden başkasını görmediğini
Keşke izleseydim biraz daha henüz bu kadar canımı yakmazken gözlerini
Keşke bilseydim bu aşkın bu kadar çok acı verebileceğini
Ne kadar da zormuş bir zamanlar beni öyle mutlu ederken şimdi böyle çok ağlatman beni
Zaman geçiyor yelkovan ilerliyor
Ama açılan yaram kapanacağına daha da genişliyor
Hayat neden yine bu kadar anlamsız geliyor
Bütün bir hayatımı kırık bir dala bağladığımı bilmek ne kadar da zor
Uykusuz bir geceye daha "merhaba!"
Güneşsiz bir sabaha daha "merhaba!"
Sensiz bir güne daha "merhaba!"
Ne kadar da zormuş birden bire her şeye demek "elveda!"
Ama artık uykusuz son gecem bu!
Bir gün yine güneşin doğacağını bildiğim ilk gecem!
Sensiz de yaşamaya çalışmam gerektiğini anladığım bütün gecem!
Ne kadar da zormuş ağlamak gülmeyi bu kadar da çok hak ederken!
Bir gece düşer yıldızlar göz yaşlarım gibi
Bir gece kaybolur ay yüreğimdeki bu acı gibi
Bir sabah olur sımsıcak, yaşadığım ve yaşayacağım mutluluklar gibi
Ne kadar da zormuş bu kadar kolayken çok zor sanmak her şeyi!!!!!!
Sevmek mi Zor Yoksa KaVuŞMakMı?
__________________
Bİr Ben... Bİr Sen... Bİrde Kalbim Vardi....
HAYATIMDA BİR BEN... BİR SEN... BİRDE KALBIM VARDI....
BAZEN SAHİLLERE CİZDİM KALBİMİ........ DALGALAR BİR GÜN ALIP GÖTÜRÜR MÜ DİYE....
BAZEN HIÇ KORKMADAN ATEŞLERE ATTIM... KÜL OLUR... YOK OLUR... UNUTUR DİYE........
BAZEN KİLİTLEDİM KALBİMİN KAPILARINI... KİMSELER GÖRMESİN.. KİMSELER GİRMESİN... KİMSE KENDİNE YER EDİNMESİN DİYE......
BAZEN BOŞ DUVARLARA YAZDIM... SOĞUK VE KARANLIK DUVARLARA....
BAZEN PARAMPARCA KIRDIM KALBİMİ.. AMA HER BİR PARÇASINDAKİ SENİ YİNE ÇIKARAMADIM İÇİNDEN.....
BAZEN SADECE UZAKTAN BAKMAKLA YETİNDİM... UZAK KALMAK İSTEDİM.. AMA OLMADI.... YİNE YAPAMADIM.....
BAZEN KARANLIKLARDA YALNIZLIĞA MAHKUM ETTİM.... YALNIZLIĞI SEVER.. ALIŞIR BİR GÜN BELKİ DİYE....
BAZEN UZAK DİYARLARA GÖNDERDİM.. BELKİ SAHİBİNİ BULUR DİYE... BELKİ SENİ BULUR DİYE.... AMA HER DEFASINDA .... YİNE YALNIZDI......
GİDERKEN BANA BIRAKMIŞTIN KALBİMİ.. GÖRDÜĞÜN GİBİ HİÇ ANLAŞAMADIM ONLA.... UYUŞAMADIK BİR TÜRLÜ..... AMA NEDENİNİ ŞİMDİ ANLIYORUM....
KALP BENİM... BENİM İÇİMDE.... BANA AİT... AMA ÖĞRENDİMKİ O YALNIZ SENİN ELLERİNDE ATIYOR... SEN VARSAN YAŞIYOR..... SEN SEVERSEN HAYAT BULUYOR...
ŞİMDİ ARAMIZ NASIL DİYE SORACAKSAN EĞER... BİZ YOLLARIMIZI AYIRALI ÇOK OLDU SEVDİĞİM..... BİR DAHA ASLA SENİ PAYLAŞMAMAK ADINA.... SONSUZLUĞA................
Gidene dur diyemem kalana git
Gidene dur diyemem kalana git..
Ama gideceksen durma yolcu yolunda gerek arkana bile bakma derim!!!
Yalnızlıksa korkutan seni..
Sev derim karşılık beklemeden!!!
Derin bir saygı sunarak karşındakine..
Derin acılar dilsiz derler.. hafif acılar geveze olur haliyle..soluğum bile çıkmıyor sessizlikten..
Hüzün tarlası oldu adeta gönlüm yalnızlık yolunda..
Günahsız bir bakireyim..
Elimi tutan bir el yok ..tenime dokunan bir beden ..ruhumu okşayan gözlerde!
Yok işte..
Bak hani nerede??..
..hiç bir şeyim yok sevdiğimde.. seveceğimde yok..
Yalnız doğdum yalnız ölür giderim diyor ruhum!!
..katlanamıyorum bu yalnızlığa , benliğimi titretiyor adeta...
İçim acıyor.. kaldıramıyorum sözlerimi..
Kendi beynimi yiyorum!!
..çünkü kimseyi sen kadar sevemiyorum!
..çünkü kimseyi sana eş değer görmüyorum!
..çünkü ben senin yokluguna aşığım!!
..çünkü sen varken ben var olamam ki!!
...seni ben yarattım gönlümde??
Alıştım adı var kendi yoklara senelerce?!!
Alıştım belkide hasret gecelerin hayaline..
Alıştım kendime esir gibi acı çektirmeye!..
...işte her yol duvarlar ördü çıkmaza bağladım senelerce..
..ömrümden ömür çaldı geceler.
..ve ruhumu kararttılar ..içimi bunalttılar ..
..tüm testilerimi kırdılar , gözyaşımı kuruttular..
..zaman alışmanı beklemez , alıştırır sadece yokluğuna hiç sebepsiz..
..kopsada içinden fırtına..
..Dinlenirsin!!
..Dillenirsin!!
..ve gizlenirsin zamanla karanlık odalara.
..alışırsın işte hep bir başına kalmaya!!
..alıştırır zaman hep adı var kendi yoklarla bizi yaşatmaya
Belki ellerine kan bulaşmaz; belki gözlerini yumar, kulaklarını tıkarsın; çığlıklar parçalanır duvarlarında...
Kafanı çevirirsin yardim nidalarına ya da elvedalara...
Hiçbir şey değişsin istemezsin; yolunu tutmuş, yükünü almışsındır; paylaşmayı bilmezsin....
Kimsenin yerine koyamazsın kendini; ne anlamaya, ne anlamlandırmaya çalışmazsın bir şeyleri...
Sevgiden, aşktan, dostluktan dem vurup, ortak olmazsın sorunlarıma...
Her adım atışında çekersin kendini geri; “konuş!” derim, susarsın...
Ya düşüncelerin yoktur kendine ait, ya korkarsın düşündüklerini söylemekten...
Gerçekten var mısın, ihtiyacım olduğunda ortalıkta görünmezken...
Nasıl inanırım sana; haklıya “haklı”, haksıza “haksız” diyemezken...
Sessizlikte boğulurken sesim; ancak fısıldayarak söyleyebiliyorum: “sessizlik cinayettir!”
Gidene “gitme” diyemeyenin, gelene “hoş geldin”’i ne kadar anlamlıdır bilemiyorum.
Benim gibi konuşmayıp, benim gibi yazmayandan uzak durursam; nereye götürür beni bu tekdüzelik!
Arada bir “saçmala!” desin biri, ölçüp biçeyim, düşüneyim üstünde; onun kadar sert, onun kadar umursamaz olmayayım; içim rahat olsun “yanılıyorsun” derken ve gülümseyeyim.
Dikkatli oldugumdan dikkat isterim doğru; kaçınırim kötü söz söylemekten; anlamadan itham etmek istemem; tahammül gösteremem yargısız infazlara; her duyguma bir cümle bağlayabilirim istersem; ama öfkelenmeden yazamam, yazamam yazmasına da sövemem de kimseye...
Sessizlik izin verir karşındakine, seni dilediğince yorumlaması için...
Ve bazen, en fazla bağıranla, hiç sesi çıkmayanı ayıramam birbirinden...
Ve merak ederim: “Ne saklıyorlar benden?”
Belki gözlem yapıyorlar, belki veri topluyorlar; herkes bağırırken susmak, erdem sayılır belki; ya sessiz çoğunluğun bir parçası olmak?
Ben ağlarken gülüyorsan anlayış gösterebilirim; ben ağlarken ağlıyorsan “dostum” diyebilirim, ben kalırken gidiyorsan “korkak” sanabilirim; ben severken itiyorsan, vazgeçebilirim senden ve ben sorarken susuyorsan, katlim vaciptir demektir; ölebilirim!
Sessizlik cinayet işler bazen; ne bir tanık, ne bir kanıt bırakmaz arkasında; bazen bizim gibi sessiz, bazen tırnaklarını toprağa geçirerek, hayatımızdan çıkıp gider insanlar; bazen anlamamanın, bazen anlaşılmamanın acısını duyarlar.
Ve fark etseler de, etmeseler de, kimse güvende değildir artık; oysa, güvende olmak için tercih edilir susmak!
Ve vicdanımızın tek düşü olur; deliksiz uyumak!
çσк кєѕкιN вιя α¢ı ιçєякєη уυ∂υм уυ∂υм ∂єя∂ιηι вєη вυ αкşαм gözℓєяιη∂єη σкυ∂υм
вєℓвєℓℓι вαкışℓαяıη ∂αℓıуσя нαℓα ∂üηє ѕєη∂є ιηαηмαмışѕıη σ αşкıη öℓ∂üğüηє
∂üşüηкι кαуαℓαя ∂αℓgαℓαя∂αη уαяα αℓıя ѕєят вιя мєямєя вιℓє уαğмυя∂αη ιz кαℓıя
∂ιк νє уαℓçıη вιя ∂αğıη єη уüкѕєк уєяιη∂є gяαηιтℓєя αşıηıя єη уüкѕєк уαяıη∂є
göηüℓℓєякι вιя çιçєктιя öяѕєℓєηιя αηѕızıм ηαѕıℓ ∂υяαвιℓιя кαяşıѕıη∂α вυ нızıη
σк уαу∂αη çıктı ∂öηмєк уσк ∂αнα gєяι нι¢яαη αякα∂αş σℓ∂υ вαηα уıℓℓαя∂αη вєяι
вєунυ∂є кαηαт αçтıк çıяρıη∂ıк вυ ∂єηιz∂є вιя ∂αмℓα göz уαşıη∂αη вαşкα ηє кαℓ∂ı вιzє
adını koyamadığım sevdiğim
seviyorum seni senden habersiz
hayalimde tutuyorum ellerini
hayalimde geliyorum göz göze
hep bende seni diyeceğin günü bekliyorum
ve o gün gelecek biliyorum
hep uzaktan seyrediyorum seni
en çokta gözlerini
her yere bakıpta
beni göremeyen gözlerini...
oysa sevgimi anlatmak isterdim sana
ne kadar büyük olduğunu
ne kadar özel olduğunu
hani havayı içine çekersin
nefes alırsın yaşamak için
hani kana kana içersin ya suyu
işte öyle birşey...
yaşamak vardı seninle bu hayatı
aynı duyguları hissetmek vardı
akşamdan kalma sohbetleri uzatıp
sabahlamak vardı günlerce
ama yoksun ki...
bekleyeceğim seni
ömrüm yettiği kadar
son nefesimi verene kadar
hatta daha ötesinde bile bekleyeceğim
elbet birgün geleceksin
adını koyamadığım sevdam...
__________________
Sensizlik öğle acı veriyor ki bana
Dalıp dalıp gidiyorum bak uzaklara
Kalbim derinden sızlıyor ağrıyor işte
Küsüyorum işte ben bu yalnızlığıma
Perişan olsam da yaşadığım bu hayatta
Mutlu olacağım belki öbür dünyada
Senden önce yaşamadım ki ben sevdayı
Sen öğrettin bana sevmeyi ve de aşkı
Bense kıymetini bilemedim belki de
Bilmelisin sen varsın sadece hayatımda
Sensizlikten ötesi nedir ki zaten bana
Ben bir kere sevdim bunu anlasana
Başkasına nasıl veririm kalbimi bir daha.
Onun sadece sende olduğunu anlasana
Beni sevecek bir başkası olamaz hayatımda
Sensizlik çok acı veriyor inan ki bana.
Bir kez daha benim yanımda olsana.
Sen benim tutkularımsın
Sen benim sevdalarımsın
Kuruyan toprağımda nemsin
Susuzluğumda suyumsun
Gönül bahçemde çiçeğim
Sen benim canımsın.
Sen benim umutlarımsın
Aşk odağımda aşkımsın
Kalbimin atışlarısın
Damarlarımda can suyum
Sen yaşam kaynağımsın
Sen benim canımsın.
Geceleri hayallerimsin
Gündüzleri özlemimsin
Gönül karanlığımda ışığım
Sen benim hayatımsın
Sen benim canımsın
Rüzgar gibi geldi geçti yıllarım
Aynada kendimi tanıyamadım
Son bulacak birgün benimde hayatım
Bu fani dünyada misafirim ben ah
Son bulacak birgün benimde hayatım
Kiralık dünyada misafirim ben
Başroldeyim her sahnede yanımdaki dostlar nerede
Dünya denen bu alemde yalnızları oynuyorum
Başroldeyim her sahnede hiç dostum yok hepsi sahte
Dünya denen bu alemde yalnızları oynuyorum
Bir anam var bir çocuğum bir meçhule gidiyorum
Hayat denen bu oyunda yalnızları oynuyorum
Bir anam var bir çocuğum bir meçhule gidiyorum
Hayat denen bu oyunda mutluluğu oynuyorum
Nice feryat gizli suskunluğumda
Savaştım çırpındım can pazarında
Bir can borcum kaldı oda Allah'a
Kiralık dünyada misafirim ben
Başroldeyim her sahnede çok sevdiğim dostlarım nerde
Dünya denen bu alemde yalnızları oynuyorum
Başroldeyim her sahnede hiç dostum yok hepsi sahte
Dünya denen bu alemde yalnızları oynuyorum
--->: CANIMI YAKMA DEDIM AMA YANACAK HALIM KALMADI (ebru'yla duygu seli)
O durmadan kaçıyor;
Sen ardından gitmiyorsan;
O günün her saatinde saklanıyor,
Sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan;
O sana acıların en büyüğünü tattırıyor,
Sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;
Boşuna aldatma kendini,
Onu sevmiyorsun demektir.
Elindeki içki kadehinde,
Dudağındaki sigarada ,
Okuduğun kitapta,
Mırıldandığın şarkıda,
Söylediğin şiirde,
Gördüğün rüyada
Ve yaşaman icin
Ciğerlerine doldurduğun havada
O yoksa;
Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan;
Onu sevmiyorsun demektir.
Renkler onunla değerlenmiyorsa,
Örneğin; onsuz kırmızı kırmızılığının,
Mavi maviliğinin farkında değilse,
Beyaz yalnız o giydiği zaman
Güzelliğini haykırmıyorsa,
Sabahları onu görünceye kadar
Güneş doğmuyorsa
Ve onsuz gökyüzü geceleri
Aya, yıldızlara hasret değilse
Onu sevmiyorsun demektir.
--->: CANIMI YAKMA DEDIM AMA YANACAK HALIM KALMADI (ebru'yla duygu seli)
Baslarken inan bir rüya gibiydi
öyle sevinmistim ki
kalbim yerinde durmak bilmedi
her bulusmamizdan evel
heycan sariyordu beni
hizlica icimde atan
o yüregin sesini.
sadece sana ayitdi
sicacik kolarina aldin beni
teninin kokusu sarhos etmisti beni sanki
nefes alisini hisetmek
kalbinin sesini dinlemek
huzur vermisti
zaman dursayi ne olurdu sanki
cok özeldi
ciddi durmaya calisirken bile
gülmeden yapamamki
o halin bile benim
hosuma gitdi
simdiyse
hersey bir anda
bitti
cok özlüyorum simdiden seni
duyamasam da o güzel sesin
kalbimin en derinlerinde
saklayacagim seni
__________________
Besbelli gidiyorsun buralardan,
Benden kalan kalp kırıklarını da almışsın yanına,
Yüzünde pişmanlığın kırmızı reçetesi,
Ayaklarında çaresizliğin imzası var.
Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Benden kalan papatya fallarını da almışsın yanına,
Gözlerinde pişmanlığın soğuk denizi,
Ellerinde çaresizliğin senedi var.
Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Benden kalan gülüşleri de almışsın yanına.
Teninde pişmanlığın apansız soğukluğu,
Nefesinde çaresizliğin buğusu var.
Besbelli yanık bir şiir gibi,
Sende bitiyorsun birkaç satır sonra,
Benden kalan son aşk kelimelerini de almışsın yanına,
Dudaklarında pişmanlığın acı mührü,
Ensende çaresizliğin korkusu var.
Besbelli gidiyorsun buralardan,
Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Besbelli bitiyorsun bir şiir gibi,
Besbelli yaşanmış aşklar gibi,
Sende bir mum gibi sönüyorsun.
Kalbin söyleyemese de,
Gözlerin besbelli söylüyor bana.
Sende gidiyorsun, kaçıyorsun.
Sende göçüyor, bitiyorsun.
Sende güneş gibi doğuyor, batıyorsun.
Sende yıldız gibi parlıyor, kayıyorsun.
Besbelli sende gidiyorsun.
Besbelli sen artık beni tanımıyorsun.
Kalbin söylemese de yüreğin söylüyor,
İnan herşey besbelli...
CANIMI YAKMA DEDIM AMA YANACAK HALIM KALMADI (ebru'yla duygu seli)
Bak yine sabah oluyor gece gözlüm
Yine sensiz kalkıyor İstanbul yeni güne
Camilerden ezan seslerini bir başıma dinliyorum
Hiçbir zaman olmaz diye bilirdim ama
Simidimi bile paylaşmak için kuşları bekliyorum
Bak yine sabah oluyor gece gözlüm
Ellerim ceplerimde
Günü boyuyorum maviye
Çaresizlikten dolmuş gözlerim
farkında değilim
Ben ağlamayı bilir miyim
Yoksa sen misin herşeyi öğrettiğin gibi
Bunu da ezberime çizen
Yüreğim ellerinde
Günü boyuyorum maviye
Durağa çıkıyorum öylesine adımların sahibi olarak
Ne kaybedenlerdenim ne de hep galiplerden
Gittiğim yere kadar gitmek
Kaldığım yerde beklemek
Ama sonunda hep sana dönmek istiyorum
Olmuyor
Saatler senin gelişine kurulsun
İnsanlar işlerine senin için gitsin
Kuşlar yavrularına değil
Sana doğru uçsun
Dalgalar bir ileri, bir geri
Bir de sana aksın
Irmaklar seni çağlasın
Tüm dünya benim için ağlasın
Herkes seni benim için arasın istiyorum
Olmuyor
Ve ben yine
Günü boyuyorum maviye
Belki bir gün
Bana gülümsersin diye..
Sevmeyeceksin..
O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle O daha az sever seni,
Senin O�nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...
Bir sensin mavi yildiz....
Gerisinin bilmem rengini....
Ne kuslar..../ ne kanatlari....
Ne de denizlerin kiyilari dövüsleri...
Yangin yeri gözlerimde....
Usul usul akar yildizinin öpüsleri...
Minik bir kiz çocugu ellerim.
Bir sensin rüzgar çiçegi...
Incecik yaprakli, nazli...
Bütün denizlerin yankisi...
Toprak kokmak tek arzusu...
Öpüslerin yagmur kokar....
Derya deniz kanat çirpar....
Taze sabahlara uyanir bakislarin....
Kiyamadigim dökülmüs bakislarin....
Bir sensin mavi yildiz...
Öpüslerin rüzgarda huzur.....
Ve dallarda yapraklar vurusur...
Uzak ülkelerin sarkilari titrer
Makamsiz sokaklarda.
Yankilanir uzaklarda sessizlik.
Bir sensin mavi yildiz...
Senin öpüslerinde eriyor zaman.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış,
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim.
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum...
Oysa ki, senden kaçılmazmış.
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış.
Bilmiyordum..!
Yine de dayanmağa çalışıyorum işte
Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye
Rüzgar güzel bir koku getirmişse
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum
Yaşamak seninle bir başka zamanı
Bir başka zamanda seni yaşamak
Her şeyden önce sen.
Elbette sen.
Mutlaka sen.
İster uzaklarda ol
İster yanı başımda dur
Sen ol yeter ki bu zaman içinde
Ben olmasam da olur
Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır
Bitmiyorsun...
Çaresizliğim gün gibi aşikar
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin
İnceliğin ışık yüzüme vuran
Sen güneş kadar sıcak
Tabiat kadar gerçek
Sen bahçelerde çiçekler açtıran
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık.
Sen, o tek sevgi içimde
Sen görebildiğim tek aydınlık
Bir nefeste benim için al
Havasızlıktan öldürme beni
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak
Susadım diyorsam
Bir yudum su içmelisin
Ben yorulduysam sen uyumalısın
Ellerim sevilmek istiyor
Saçlarım okşanmak istiyor
Dudaklarım öpülmek istiyor
Anlamalısın...
Ağaçların yeşili kalmadı
Gökyüzünün mavisi yok
Bu dağlar o dağlar değil
Rüzgarında kekik kokusu yok
Kim bu çaresiz.
Bu kan çanağı gözler kimin
Kaç gecedir uykusu yok
Gündüzü yok
Gecesi yok
Yok...
Yok...
Anladım.
Sensiz yaşanmaz bu dünyada
İmkanı yok..!
__________________
Duygulansam
İki damla gözyaşı akıtsam mesela.
Derken vapur demir atsa limana,
İrkilsem, sevinç kaplasa içimi,
Biraz korku, biraz çekingenlik olsa.
İnenleri saysam bir bir
Yüzünle, sesinle değil ama
Elindeki mor güllerle seni arasam.
Sonra görsem... görsem... oracıkta
Donup kalsam mesala.
Fena olsam.
Aynı anda buluşsa gözlerimiz.
Konuşmasak hiç,
Baksak sadece parlayan gözlerle.
Asırlar gibi gelen, hiç bitmeyen
Bir kaç saniyede boğulsak.
Gürleyen gökle kendimize gelsek sonra.
Yavaş yavaş yürüsek birbirimize
Hapsolsam sende, gülüşünde,
Aşık olsam gözlerine, yüreğine,
Gözlerini okusam... okusam...
Anlattıklarını yazsam.
Kader sayfama, ruhuma.
Yağmur artsa sonra mesela
Gökyüzü daha da duygulansa.
Sırılsıklam olsak...
Önce ellerimiz buluşsa
Ağırdan ürkek, titrek,
Sonra bedenimiz sarılsa
Hasretle, özlemle, sevgiyle
Kalsak öyle saatlerce
Hep aynı şemsiyenin altında...
Hep aynı şarkıda...
Hep aynı ayrıntılarda...
Hep aynı sevdada...
Hep senle hep benle...
Mesela....!
__________________
CANIMI YAKMA DEDIM AMA YANACAK HALIM KALMADI (ebru'yla duygu seli)
Kadersizim...
Uyku yok yine gözümde bu gece
Unutmaya çalışmak boşuna biliyorum
Saatler düşman, anılar düşman, sabah düşman
İçimdeki savaşcım yaralı, bitkin, yorgun
Perişanım...
Uyku yok gözümde yine bu gece
Zamanı kovalıyorum ıssız sokaklarda
Sonu gelmez derinliklere dalıyorum bıkmadan
Arıyorum, bulamıyorum, kayboluyorum karanlığımda
Kahroluyorum...
Uyku yok yine gözümde bu gece
Yalnızlığım yağan yağmurlarda ıslanıyor
Hayalin çamur olup akıyor, arkasına bakmadan
Elim boşta kaldı, boynum bükük, gözüm yaşlı
Çaresizim...
Uyku yok yine gözümde bu gece
Pişmanlığım gözünü dikmiş bakıyor acıyarak
Saçım başım dağılmış, elimde fotoğraflar
Zehir dolu kadehler önümde, elimde sigaram
Sensizim...
Uyku yok yine gözümde bu gece
Ya ben öleceğim bu dertten
Ya da sakat kalacak hayallerim, felç olacak
Sabrım isyanlarda, ellerimi açtım yalvarıyorum
Bu hasretle yaşamak neyime
Ölüyorum...
__________________
_____/Az önce esti
Ağrılı Gülüşünün rüzgarı
Sarıp sarmalayarak her yanı / ezik______________
Haklısın
Sarmadım daha sigaramı
Dem de almadı zaten çayım
On dakika daha bekle yüreğim
Nasılsa, birazdan delireceğim.
Uyandım geceye
Yitik zamanlarına gitmek için yatağımın
Kıvrımların da ne bulursam artık
Yetinecektim .
Dublör kullan_ ma _dan öpecektim seni
Kısaca
Sevdim
Diyecektim
seni……………….
Olmazdı ya !
Kafamı gömüp yastığa
En derin nefesime yüzünü saklamalarım
Seni düşünürken sevişmelerim / gri
Ve düşüşlerim Ansız apansız / Boşluğuna şehvetinin..
biliyormusun
____Beynimi yumuşturan yerin
Gözlerin..___
tam Diyecektim
sen
gitmiştin...............
;_____Davam;
kendim ile
Zincirli düş kırklarım ile
Dilimi dağladığım gözlerin ile….._____
Tut ki ölümsün kapıma dayanan
Ellerinde cam kırığı soğuk öpüşün
Kapıyı açmasam da gelecek
Canımı alacak paslı gülüşün
Çıplağım hiç olmadığım kadar
Açım, sırılsıklam kaçığım sana
Şimdi sarıl bana
Söz ağlamayacağım aldanmışlığıma
___titremesin ellerin sevgili
Hadi, toprağa ver beni…………………____
Bakma nemli gözlerime!
Bir iç çekiş görürsün o zaman...
Pişmanlık değil o süzülen yaşlar.
Belki de bir hüzün
Ya da sensizliğin denizinde
Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar...
Çağlıyor sensizliğin en acımasız şelalesi.
Düşüyorum o vakit
Parçalanmış hislerimle en derine...
Sonra
Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında,
Tutunamadan bir dala
Alıp atıyor beni sonsuzluğa...
Sonsuzluk da sen oluyorsun,
Sonra
Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu,
Büyüyor giderek yalnızlığım...
Sensizlik yanı başımda kapılmış oluyor akıntıya,
Sürüklüyor o zaman beni
Çaresizliğe çaresizce...
Gözlerim yaşla dolu
Ama boş bakıyor aynı senin gibi.
Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış
Seni göremez oluyor aniden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu!
Sensizliğe de ağlamıyorum aslında!
Belki de sadece karşılıksız sevgime.
Bakma o yüzden gözlerime
Ve sakın ağladığımı görme!....
YARALI_SEVDAMIN ÖYKÜSÜ.. (ebru'yla duygu seli)
Sesleniyorum, sesime ses ver…
Biz gerçek hayatlardık. Hayatın ne anlama geldiğini bilerek yaşamaya çalışan insanlar. Eksik yanlarımızı tamamlıyorduk. Gerçek olacak hayallere bir süreliğine son vermiştik. Zaman sadece yaşananları anlatmamıza yetiyordu. Geri kalan zamanlarımızda hep susuyorduk.
Susayarak susuyorduk…
Farklı açılardan aynı yolun sonunu gözetliyorduk. Beklentilerimiz tüm eksikliklere rağmen olması gerekenlerdi. Yüzlerimiz ne zaman aynı düzlemde buluşsa o zaman sorgulamaya başlıyorduk. Soru sormaktaki niyetimiz mükemmeliyetçilikten geliyordu. Biliyor olsak bile; takdir edilmek, kabul görmek gibi gereksinimlerimiz vardı.
Birbirimizi takdir ediyor, kabulleniyorduk…
Kimi zamanlar farkındaydık farklılığımızın. Melankolilik, paylaşılmazlık, yorgunluk, derin korkular, iç çekmeler ve en sonunda karşı koyamadığımız arzularımız.
Dilimiz bizi ele veriyordu …
‘’ CEHENNEMDEN GELİYORUM. CEZALANDIRILMIŞ AŞK ACISIYIM, CENNETİNDE HUZUR BULABİLİR MİYİM? ‘’
Kaygılar içinde kıvranarak el uzatıyorduk en uzağımızda ki yakınımıza. En büyük aşklarımız olan yalnızlığımızdan vazgeçmek cesaretini göstererek. İlk defa yüreğimizi çıkarıp yerinden avucuna bırakabileceğimiz bir faniyi karşımızda bulmuştuk.
Yollar tercihlerimizin kesişim noktasındaydı…
Neden tercihlerimiz birbirimizde kesişmişti? Bunu anlatabilmek, hayatımızı yeniden bir film şeridi gibi izlemek ve aktarmamızı gerektirecekti. Fakat yine zaman kısıtlıydı. Yeterince geç kaldığımızı iliklerimizde hissediyorduk.
Damarlarımızdaki kanların akışkanlığı hızlanıyordu…
Yaşanılmamışlıkları kelimelere dökmek zordu. Anladığımız, anlaşıldığımız, meydan okuduğumuz, amansız sustuğumuz kadar yaşıyorduk. Kimsenin uğramadığı eski bir durakta yenilikle çarpışmıştık. Çılgınlıktı belki de açlık. Lakin bir dizde huzur bularak uyumaya susamıştık. Bir elin saçlarımızda dolaşmasını, içimizin kıpır kıpır olmasını, göğüs kafesimizde biriken kanların can çekişmesini dilimizde bir dua gibi ezber yapmıştık.
Ezberimizi özlüyorduk…
Kendimizden bir parçayı başka tenlerde bulmayı arzuluyorduk. Aşka, sevgiye, karşılıksız paylaşmaya olan inancımızı yitirmeye başlamışken. Bir neden gelip aramıza girdi.
Geç kalınmış olsa da gözlerimiz yanmaya başladı gözlerimizde. Acıdan, acıtmaktan korkmadan sol yanlarımıza sarıldık.
Göz yaşlarımızın tadı mutluluk, kokusu umuttu. Ve birleşen eller çığlık çığlığa ‘’ CENNETİME HOŞ GELDİN ‘’ diyordu.
Hoş geldin … Lütfen bu hayattan bir de sen gitme.
Çünkü;
NEFESİMİN NEFESİNE İHTİYACI VAR.
Gitme sırası kalbine geldiğinde alır kalemi susa susa yazarsın,
dert bu ya söyletir..
Herhangi bir gecenin koynunda suyla ihanete uğramış bir kadeh rakı varsa,
nefretle aşkı meze yapıp yuvarladınmı dibine,
''Gel keyfim gel'' diye bir şarkı düşmez insanın diline..
''Hiç bir yara hiç bir zaman tam olarak iyileşmez'' derken
haybeye konuşmamış Yılmaz Abi..
Sen kalbimden geçtin, sırtımı parçalayıp çıkan kurşun misali..
Sen bana benimle ihanet ettin!
Gözlerinde beş vakit aşk kılmaya niyetlenmiştim oysa.
Ama herşey birbirinin aynısı.
Bu şarkıya ağlamıştım daha önce mesela,
kendimi şarkılara, rakıya ve hüzünlere vurmak,
en nadide alışkanlık bünyemde.
O gün de böyleydi işte,
birileri kapımdan inadına yeni bir gece daha atarken,
yapmayın diye avaz avaz susmuştum,
sonra sen gitmiştin,
ben çaresiz..
Hayat işte..
Başımı ellerimin arasına alıp, ne yapsam başa çıkılmayan silüetin cebimde,
cebin ve cepkenin delik olmadığı aşikar üstelik.
Bir nevi yürünmüyor yüreğimde eski sen'lerin leşinden..
Ahh içimdeki kamyon..
Biliyorum konuşacak bir şeyimiz kalmadı artık,
zamanlar haindir ama,
sen yine de en güzel anılarımızı kap gel yanıma demeyeceğim,
yüzündeki pavyon sarışını ihanete sövmeyeceğim,
ömrümden düşe kalka sildin kendini.
İşte bu yüzden suskunken çıldırmayı biriktirmem,
işte bu yüzden kalbim kalbinin kapılarını çarparak gitmek istiyor şimdi!
Ellerin aşkı kaçmış senin gözlerine..
Bu defa ''bana'' müsade...
YiNe BiR GeCe YaRıSı..
Yakarım...
yaklaşma yanıma iyi değilim kötüyüm budefa
sorma içimde neler oluyor bitiyor
Bilmiyorumki nasıl anlatıyım sana
Bir adım daha atma dur
Bende yarattığın yangınlar sönmedi daha
Sorma nedir bu kasırga fırtına
Senden sonra hiç birşeye isim koymadım daha
Yaklaşma bana sonraki adımın için
Garanti verememki sana
Hem neyin peşindesin anlat bana
Bunca zamana oldu öğrenemedim daha
Dur yeter artık çok yakınsın ama
Bu yakınlık korkutuyor inan bana
Neden diye sorma sakın bana
Ben sende sonuç diye birşey görmedim daha
Bir hata yapıp sakın dokunma bana
İnan affetmem yakarım budefa
İçimdeki seni kirlettirmem sana
İçimde öle güzelsinki öle kal budefa..
SEN GüL... (ayrı bi yeri olsun istedim  )
~~SEN GÜL~~
Bir gün gözlerim senden başkasını görmeyi redderde
Ellerim ellerinden başka hiç bir şeyi tutmamaya diretirse
Giyerim o zaman tersten gömleği dört duvar anca zapteder beni
Yaslayıp duvara sırtımı toprağa değil kendime gömüleceğim
Dilimde ismin olacak gözümün önünde hayalin
Aklımda sevdan olacak yüreğimde hasretin
Ağlıyacağım ağlıyacağım ...
Gözyaşımdan bir kuş çizeceğim zemine
Seni soracağım varmı bir selam bir haber diye
Yok yok cevabın gelmeyeceğini bileceğim
Ben yine her zaman ki gibi kendimi kandıracağım
Bir süre susacağım aklıma sen geleceksin yine
Haykıracağım haykıracağım ...
Dört duvara ismini kazıyacağım
Susacağım bir süre ölümü düşüneceğim ...
Can bile bu bedeni reddedip er yada geç terkedecek
ölürken bile hasretim hep sana olacak
Son nefesim bedenimden senin ismin olarak çıkacak
üzülme ölümüm bir damla göz yaşına değmeyecek
Sen her güldüğünde mezarımda güller bitecek
Sen gül ki o güller kan kırmızısı çiçekler verecek
Kokunu verirken kan kırmızısı güller
Sensizlik eskisi gibi acı vermeyecek
Sen gül ki gülünce bir insan nasıl güzel olur herkez öğrenecek
Bedenim tek isteği bu olsa bile belki sana kavuşamayacak
Ama şunu bil ki ruhum yanından asla ayrılmayacak
Sen gül ki güzel yüzüne her baktığımda
Kıyameti görmeden cenneti gören bir tek ben olacak
Eğer bir gün cenneti hakeder de cennete gidersek
Onca güzelliğin arasında nurlar içinde bir güler yüz gözümü alacak
Eminim ki bu senden başka hiç kimse olmayacak...
Huriler bile bu güzellik karşısında hırslarından ağlayacak
Her kez anlıyacak ki yaşam sadece yalandan ibaret değil canım benim.
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 26 ziyaretçi (47 klik) kişi burdaydı!
| | | | |
)